Tag Archives: सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’ – Surendra Maharjan ‘Amar’

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ हिँड्दा हिँड्दै कहाँ पुगें पुग्नु थियोे कता अल्झें कता बिरानो गाउँ भेटें को मान्छे छु यता मन पुग्यो कता । आफ्नो भन्ने धेरै भेटें झुठो सपनाहरू बाँड्ने कति यस्तै होला दुनियाँ आफ्नो बनी पुर्‍याउँछन क्षति ।

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ हल्लायो धर्ती भागाभाग मानव भूकम्प गयो ! फुलेको फूल

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ जीउन खोज्नु यही जिन्दगी हो श्वास रहे आश बाँच्ने आधार हो दुनियाँमा जे पनि देखिन्छ बाँचे

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ साउन महिना मान्छेहरू पूजाकोलागी मन्दिरमा भीड अनि व्रत बस्नेहरू कति कति देखें । हुन त साउन नै किन र ? आइतबार, सोमबार, मंगलबार, बुधबार, बिहिवार, शुक्रबार र शनिबार हरेक बार हरेक महिना पूजा गर्ने भक्तहरू मैले नदेखेको … Continue reading →

~सुरेन्द्र महर्जन ‘अमर’~ नचाहेर पनि पिउनु परेको छ जीउनलाई सुख दुःख आउँछ बाचूँ आँसु पिउनलाई । उमंगको सपनाहरू देखें सिसा झैं फुट्यो बिउँझी हेर्दा मनको रहर खै कसले लुट्यो, साथ कोही भेटिँदैन सोधुँ कि सपनीलाई