Tag Archives: Sukant Rai Namdung

कविता : जब अन्तहीन आकाशमा मरुभूमि पाउँछु

~सुकान्त राई नामदुंग~ जब अन्तहीन आकाशमा मरुभूमि पाउँछु लाग्छ सयकडौं वर्षको बञ्जर धरतीलाई नयाँ हरियो साडी र कंगन दिइरहेछु जब कालो बादल, घृणाले होइन जीवनको मेघदूत सम्झन्छु फेरि आफैले वर्तमानलाई पराकाष्ठामा पुऱ्याए

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment