Tag Archives: स्पन्दन बिनोद – Spandan Binod

~स्पन्दन बिनोद~ घरदेखि टाढा छु म घर छैन टाढा म देखि सहर देखि टाढा छु म सहर छैन टाढा म देखि माग्छन् सबै के के मन्दिर,मल्जिद,गुम्बा चहारेर ईश्वर देखि टाढा छु म ईश्वर छैन् टाढा म देखि

~स्पन्दन बिनोद~ बर्षौ देखि टाढिँदाको घाउ चर्चरायो बढिरहेथेँ पाईला अचानक लर्बरायो जिन्दगी यति रङ्गीन भएछ कि साथी आफ्नै रङ्ग देखेर आफ्नै ऐना थर्थरायो

~स्पन्दन बिनोद~ आँखाभित्र राखेपछि झर्न दिन्नौ भने मुटु झिकी दिन्छु मलाई मर्न दिन्नौ भने सधैँ लालीगुँरासभै फुल्छु त्यो ओठमा त्यो जवानी पराईको पर्न दिन्नौ भने

~स्पन्दन बिनोद~ छोईसक्नु छैन महंगीले, जुनै बजार धाउनू प्रदेशमै माईती मेरा, कसरी तीज मनाउनु पतीदेवलाई ब्रत बसि, खुसि पार्छु महादेव पतिदेव मलाई सम्झि, कहिले हो आउनु

~स्पन्दन बिनोद~ हरेक साझ हरेक बिहान, समाचार फेरिन्छन् जसरी तिम्रो मोहनीले सब,गजलकार फेरिन्छन् कति सफा गर्छ्यौ ऐना, सौन्दर्य लुकाएर ऐना उहि रहन्छ प्रिय, अनुहार फेरिन्छन्