Tag Archives: श्यामदास वैष्णव – Shyamdas Baishnab

~श्यामदास वैष्णव~ भोकाएका बेला भगवान् खानेकुरामा बस्दो रहेछ क्यार त्यसैतर्फ मान्छेको मन जाने। अघाएको बेला भगवान् मनोहरतामा रहँदो रहेछ क्यार त्यसैतर्फ मान्छेको तन जाने।

~श्यामदास वैष्णव~ जीर्ण-शीर्ण खंडहर झैं घर रोग र व्याधी गन्ध र फोहर भोका नांगा जनता जर्जर देखेसम्मन् वास असुन्दर ।। मर्न मलाई डर लाग्छ ।। रुढी-बूढी अन्ध विचार

~श्यामदास वैष्णव~ ‘सत्य’ चिन्ने भए ! ‘सत्य’ चिन्ने भए यदि- ‘झूटा’ को सङ्गत गर्न थाल ! तिनले जे-जे भन्छन्- रगडेर नाक- ‘सही’ हाल ! स्वतन्त्रताको विशेषता जान्ने भए कसैको ‘चाकरी’ गर्न थाल

~श्यामदास वैष्णव~ जसले जे गरे पनि अहिले ‘हुने’ भएको छ । ‘गाई’लाई ‘गदाह’ र, ‘गदाह’लाई ‘पदाह’ माने पनि फरक नपर्ने भएको छ । रातलाई ‘दिन’ र दिनलाई ‘अलच्छिन’ ठाने पनि मिल्ने भएको छ ।

~श्यामदास वैष्णव~ फूलहरु छरपस्ट भएको त देखियो : यत्रतत्र यिनलाई एकसूत्रमा उन्दै माला बनाउने कसले होला ? फूलबारीलाई रछ्यानतुल्य बनाउन खोज्ने अबुझहरु पनि त देखिए यिनलाई नादान ठह-याई सही सन्देश दिने कसले होला ?

~श्यामदास वैष्णव~ व्याप्त भएझै लाग्छ अहिले जताततै नै यार मण्डली यद्यपि भन्न उचित नहोला काम नलाग्ने सञ्चार मण्डली ।। मुखले देश र जनहितको कुरा गरी टोपल्ने कामले भने देश र जनहित विपरीत लाग्ने देखिन लागेका छन् यसबेला अनेकौं अनेक अवतार … Continue reading →

~श्यामदास वैष्णव~ साहस छ भने आफूमा हरमान्छे सगरमाथाको प्रतीक बन्न सक्छ निष्ठा छ भने धरतीमाथि हर प्राणी गाथा बन्न सक्छ । आवश्यकता छ केवल सचेतनताको यहाँ होश छ भने हर व्यक्तित्व बुद्ध यहाँ बन्न सक्छ । विवेकशील छ भने हर … Continue reading →