Tag Archives: श्याम तमोट – Shyam Tamot

~श्याम तमोट~ अनायासै हुरी चली फूल झारे पनि बसन्तका यामहरु अझै बाँकी नै छन् । निदरीलाई भंग पारी सपना चोरे पनि मुटु भित्र ढुकढुकी अझै बाँकी नै छन् । मानिसले सोचे जस्तो कहाँ हुँदो रैछ नसोचेको विपत्तीले मन रुदो रैछ … Continue reading →

~श्याम तमोट~ पहाडका कुरा अनि मधेशका कुरा बिर्सीसके लिपु लेक बिर्से लिम्पियाधुरा । राज गर्ने दाउ कोही रोजी रहेछन् ओत लाग्ने ठाउँ कोही खोजी रहेछन् ।

~श्याम तमोट~ एउटा खबर पठाउदै छु परदेशीको नाउँ , घर खेत आफ्नो भो है फर्की आऊ गाउँ सात कोठे बनेको छ चिटिक्क को घर यसैलाई सिंगार्नु छ यो नै हाम्रो भर खाँचो परे, पछि पछि कोठा थप्दै जाँउ

~श्याम तमोट~ हिजो अस्ति जस्तै देवी आँगन बढाएर पधेंरा लागिन । पानीको गाग्री विसाएर घाँस काट्न जान खाजा थाप्तै गर्दा उनको दाजु रमेश उठेकै थिएन । एक डोको घाँस पालीमा राखेर घर भित्र देवी पसेकी मात्र थिइन रमेश स्कुलतिर लाग्यो … Continue reading →

~श्याम तमोट~ “वीर सहिद अमर रहुन” “प्रजातन्त्र अमर रहोस ” सहिद दिवसको दिन थियो । बाजागाजाको साथमा उर्लदो नारा लगाउँदै जुलुस अघि बढिरहेको थियो ।