Tag Archives: शोभा शर्मा – Shobha Sharma

~शोभा शर्मा~ समय वृेदनामय हुँदा मेरो आर्तनादमा तिम्रो नाम थियो तिमीले सुन्यौ कि सुनेनौ? काँडा ओच्छ्याएको बाटोमा थिएँ पाईलाको आहटमा

~शोभा शर्मा~ सपनामा, लालीगुराँसको थुँगा हाँगासहित झरेर मेरो हातैमा खसेको थियो के हुन्छ अब सपना पुरा हुन्छ प्रिय? पाखातिर गुँरास फूलेको होला

~शोभा शर्मा~ तिमीसंगै रमाउनु थियो बादलुको घुम्टो भित्र, तिमीलाई देखाउनु थियो, यो डाँडाको चौतारीमा बसेर आकाशका इन्द्रेनी,जून र चराहरु

~शोभा शर्मा~ उज्यालो थियो दिन त्यो शारदी मौसम थियो अध्याँरो मुहारमा मेरो मनको छाँया थियो। शहर थियो हतारमा कति, मै थिइन गतिमा

~शोभा शर्मा~ त्याे चुराेटकाे धुवाँ म तिमीलाई हेर्दै पिउँथेँ याे चुराेटकाे धुँवाले म तिम्रो आकृति कोर्दै बस्छु धुँवाको रंग त उस्तै छ तिमी मात्रै रंग फेरेर हिँड्यौ तिम्रो संसारमा धुँवाको ,रंगको

~शोभा शर्मा~ साँझ खस्दै गरेको बेला तिमीले मलाई मध्य सडकमै छोडेर गयौ यी लामा लामा काला सडकहरुले तिम्रा पाइला को हिसाब राखे होलान