Tag Archives: शीतल शर्मा – Shital Sharma

~शीतल शर्मा~ मनका धेरै दर्द सहेर इच्छाहरू मार्नु छ तिमीलाई भट्ने सबै भाखाहरू सार्नु छ । मृत्युकाे आभाषलाई मनबाटै निकाल्न बाँच्नुकाे अनुभव संगाल्न धैर्यतालाई खार्नु छ ।

~शीतल शर्मा~ तिमी आयोै भेट भयो रहरहरु बढेर आयो थाहा थिएन माया भन्ने आज गढेर आयो । मरुभूमि जस्तै थियो मन सबै सुक्खा सिंचाइ तिम्ले गरिदियोै हरियाली बढेर आयो ।

~शीतल शर्मा~ धेरै पटक निम्ता दियौ आउँदै छु है भनी । दुविधामा परिरहें होइन जस्तै मानी ।। लगातार सायरीका वर्षाहरु वर्षे । करै लाग्यो स्वीकार गर्न आफ्नै जस्तै मानी ।।

~शीतल शर्मा~ कुरिराख्छु तिमीलाई रात ढल्दासम्म बिहानीको मिर्मिरेमा भाले बास्दासम्म । झुल्के घामको किरणले लाली फूल्दासम्म सन्ध्याकालिन आरतीको घण्टी बज्दासम्म ।