Tag Archives: शरद निरोला – Sharad Nirola

भलाकुसारी : जासुसी उपन्यास लेखन टेक्निकल कुरा हो

~शरद निरोला~ १९५१ जुन २२ मा शान्तिनगर झापामा जन्मेका शरद निरोला नेपाली जासुसी उपन्यासका स्तम्भ हुन् । वि.सं. २०२६ देखि २०२९ सम्मको अवधिमा निरोलाले सुलसुले पस्दा, नर्कदूत विदेशी गुप्तचर, कलकत्ता कलिङ, ब्याल्क सेप्टेम्बर, पुछ्रेतारालगायत एघारवटा जासुसी उपन्यास लेखे । शरदले … Continue reading

Posted in साहित्यिक भलाकुसारी | Tagged , | Leave a comment

कविता : अकर्मण्यता वा अस्तित्वहीनता

~शरद निरोला~ कति नै कोशिस गर्दा पनि यस हृदयभित्र रहेको निराशाको कहालीलाग्दो अंध्यारो चूकभन्दा पनि कालो भइदिएर मेरो अस्तित्व कालाम्य हुन पुगेको छ । मेरो चारैतिर मेरा अकर्मण्यताका

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दिशाहीन गन्तव्य

~शरद निरोला~ अचेल निकै दिन भयो विरक्तिले ग्वाम्लाङ्ग छोपेको छ शरीरका प्रत्येक स्नायूहरु स्पन्दनहीन भएर लोलाएका छन् यस्तो लाग्छ मानौ मस्तिष्कमा केवल शून्यताको मात्र वास छ । पाईला टेकेदेखि यस नौलौ धरतीमा जिवनले सुस्केरा हाल्न बिसर्िसकेको छ विवशताको उच्छ्वासभित्र अभिशप्त … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सम्झना भाई टिका को

~शरद निरोला~ अब त धेरै बर्ष बिते यो निधारमा देवानान्दको जुल्फी थियो टिका लगाउँदा दिदी झोक्किईन्थी तेरो यो जूरेलीको गुंड माथी सार न ! टिका कसरी लाउनु ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हामीले भगवान श्रीकृष्ण भएर जानुपर्छ

~शरद निरोला~ अस्वीकृत मान्यताहरुको मापदण्डमा खारिएर अविवेकी अवमूल्यनमा पछारिएका श्रस्टा र संरचनाको चक्रब्यूहमा फँसेर भीष्म-पीतामहको जनै भिरेका हाम्रा यी नेताहरुले मेरो देश बेपत्ता पार्न लागिसके

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : किन आयौ अमेरिका?

~शरद निरोला~ के के न पाउँला भनी अमेरिका आयौ बाबु-बराजेले नखाएको मसालेदार गोता खायौ आउन त आयौ सबै कुरा छोडेर आफ्नो स्वाभिमान आफ्नो वर्चस्व सबै गुमायौ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दिशाहिन गन्तब्य

~शरद निरोला~ अचेल निकै दिन भयो विरक्तिले ग्वाम्लाङ्ग छोपेको छ शरीरका प्रत्येक स्नायूहरु स्पन्दनहीन भएर लोलाएका छन् यस्तो लाग्छ मानौ मस्तिष्कमा केवल शून्यताको मात्र वास छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : भनेर फाइदा छैन

~शरद निरोला~ भन्न थाल्यो भने किन भनिस भनेर भन्छन बोल्न खोज्यो भने किन बोलिस भनेर रोक्छन नभनुँ त मुख चिलाएर चौपट्ट छ भन्दा बढ्ता हुन्छस तँ ? भनेर ठोक्छन

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सगरमाथा हाँसिरहेछ

~शरद निरोला~ बीस बर्ष अघिको नेपाल सम्झेर त्यति नै बर्ष अघिको काठमाडौंलाई गुनेर आज त्यही नेपाललाई अनिमेष हेर्दा त्यही काठमाडौंलाई नियालेर हेर्दा सगरमाथा किन हो मरिमरी हाँसिरहेछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : केशराशिले झटारो हान्दा

~शरद निरोला~ पानीले लतक्क भिजेको केशराशिले जब मतिर एक्कासी झटारो हान्छ्यौ उछिट्टिएर मतिर दौडेका ती सहस्र जलबिन्दुहरुमा आत्मसात भै म निथ्रुक्क हुन्छु अनायासै बादल बिनाको आकाशमा गर्जन सुन्छु बिना मौसममैं पनि बर्षाको अनुभूति पाउँछु

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : नाईन्टि नाईन को कन्धनी

~शरद निरोला~ हलो हलो के कसो छ मेरो पसलमा आउनोस् सेलै सेल छ तपाईंको साह्रै हार्दिक स्वागत छ तपाई जस्तो ग्राहक पाउनु मेरालागी क्या बात छ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment