Tag Archives: सर्गमञ्जरी ‘कृष्णा’ – Sargamanjari ‘Krishna’

~सर्गमञ्जरी~ भुल्यौ कि त घौयाबारी आली रुयो अरे ढिडो लिटो लोट्याएको थाली रुयो अरे गरिब र निमुखाको लागेपछि भिसा थर्काई खाने पल्लो गाउँको जाली रुयो अरे

~सर्गमञ्जरी~ कति मुटु चस्किदा हुन् कति दुख्छ छाती सन्तान खातिर अश्रु-धारा कति बग्छ राती चर्किएर मुटु तिम्रो वेदनाले भिज्ला चोली चिन्ता हैन प्रगतिको आर्शिवाद नै जाती

~सर्गमञ्जरी~ दुःख फुल्ने फूलबारीको माली कराएछ निसाफ गर्न अदालतमा जाली डराएछ जुन नुनले खून दिन्थ्यो त्यै खून नै लीन भयो घैयाबारी साउने थोत्रो फाली हराएछ

~सर्गमञ्जरी~ आइरहे पो दुःख-सुख जिन्दगीको पार हुन्छ छाइरहे पो आँसु-हाँसो जिन्दगीको सार हुन्छ कति शान्त, उज्ज्वल छन् सधै धर्ती हेर्ने तारा गाइरहे पो शान्ति धुनी कलहको हार हुन्छ