Tag Archives: Santosh Goyal

अनूदित कथा : जिन्दगी एक फोटो-फ्रेम

~सन्तोष गोयल~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी बेलुकी खाना खाइसकेपछि प्रायजसो शैलेश मलाई बार्दलीमा बोलाउनुहुन्थ्यो र माथि आकाशतिर देखाएर भन्नुहुन्थ्यो- “हेर प्रिय ! आकाश कति सफा छ, तारा चम्किरहेका, मानौँ उनीहरूलाई धोईपखाली गरेर सफा गरेजस्तो। उता अगाडि हेर, जून पूरा छैन … Continue reading

Posted in अनूदित कथा | Tagged , | Leave a comment

अनूदित कथा : टुटी झरेको कित्ली

~सन्तोष गोयल~ अनुवाद : कुमुद अधिकारी आज बिहान नास्ताको टेबलमा नै उनी कुरा गर्न चाहन्थिन् यद्यपि उनका मनमा रातभरि सैयौँ काँढाहरू बिझिरहे। अनेक लामालामा ठूला क्याक्टसहरू सरसराइरहे। उनले कोल्टे फेरिरहिन्। वास्तवमा हिजो पूरै दिन साह्रै थकाउने साबित भएको थियो। हिजो … Continue reading

Posted in अनूदित कथा | Tagged , | Leave a comment