Tag Archives: Rupesh Shrestha

~रुपेश श्रेष्ठ~ छितिज बादलका छिर्काहरु सपना र शाहसहरु। अनाकार आकाशको मुन्तिर वादलुको फेदसम्म उक्ली उक्ली चुलिएर अनाकार अदम्य शाहसले अनाकार सपनाका

~रुपेश श्रेष्ठ~ फेरी घाम उदायो अनाहकमा मेरो वस्तीको नग्नता उदाङो हुने भो । रात ओढेर बल्ल बल्ल निदाएको वस्ती जाग्ने भो फेरी अब कता लुक्ला यो ? अब के मात्र छोप्ला यो ?

~रूपेश श्रेष्ठ~ एउटा सनकी भुईंचालोले बेस्मारी हल्लाएपछि बल्ल आँगनमा झर्नु भो बा । आँगनमा झरिसक्दा बा’को सातो पनि झर्यो झाँको पनि झर्यो अनि झरे घरका भित्ताहरु, झ्याल ढोकाका खापा-चौकोसहरु खाँबा र दलिनहरु झिंगटीको छानो र टुँडालहरु !

~रुपेश श्रेष्ठ~ लमक लमक अंध्यारोतिर बढ्दैछ यो युगको त्यो चमकदार मान्छे पत्रिकामा त्यो समाचार लेख्ने मान्छे। पटक पटक मोबाईलको घन्टी बज्दैछ न उठाउने फुर्सद छ न बात मार्ने आंट छ चिट चिट