Tag Archives: Rajan Silwal

~राजन सिलवाल~ पूरै दुइ दिनको बाटो हिँडेर थिन्ले सदरमुकाम आइपुग्यो । सुत्केरी छोरीलाई ज्वाईंले कुटेर मारेको थियो । अर्सइको नेतृत्वमा एक टोली घटनास्थलतर्फलाग्यो । थिन्ले अघिअघि लाग्यो । बाटो ढुग्ंयानी थियो, उकालोको कुनै दुःख थिएन । धरती डढाउँछु जसरी भाद्रको … Continue reading →

~राजन सिलवाल~ प्रेम थियो, निष्ठा थिएन । दुवैलाई एक–अर्कामाथि शङ्का थियो । युवती भन्थी, ‘मैले बाटो बिराउन सक्छु । तिमीले सम्हाल्नू, मलाई जतन गर्नू !’ युवक भन्थ्यो, ‘त्यस्तो कहाँ हुन्छ ? बाटो त प्रायः लोग्नेमान्छेले पो बिराउन सक्छन् । बरु … Continue reading →

~राजन सिलवाल~ ———-1————- एक्लै हिँड्नु यात्रामा, भञ्ज्यांगमा उनी भेटिनु सँगै उड्नु लहराउँदै, चिदाकाशमा सँगै चेटिनु सँगै गन्तव्यमा पुग्नु अनि हुनु आत्मीय सहवास स्वर्ग वा नरक सँगै होस्, उनीसँगै म नि रेटिनु ।