Tag Archives: रवीन्द्र शाह – Rabindra Shah

~रवीन्द्र शाह~ रानी तलाउ किनारा चम्की रहेथ्यो नील नभमा सितारा रानी तलाउ किनारा चम्की रहेथ्यो नील नभमा सितारा रानी तलाउ किनारा पन्छी ती जोडी मिलेर, घुम्दै थिए चमनमा पन्छी ती जोडी मिलेर, घुम्दै थिए चमनमा

~रवीन्द्र शाह~ केटा- एक फेर हाँसेर बोलिदिए पो यो दिल दिनेछु राखिदिए पो केटी- म त तिम्रै हुँ नि किन रोएको छातीमुनि तिम्रै तस्वीर लुकाइराखेको केटा- कोइलीको मीठो बोली सुनिदेऊ आज एकैफेर चिम्लिदेऊ नजरको लाज

~रवीन्द्र शाह~ कुखुरा बास्यो बिहानी हाँस्यो फेरि प्रीति लाउँछ्यौ कि लाउँदिनौ ? फूल फुल्यो बासना चल्यो फेरि माया आउँछ्यौ कि आउँदिनौ ? लेक बेँसी ढाकिहाल्यो लहराले आज

~रवीन्द्र शाह~ माया गयो झन पर पर नौ डाँडा काटेर कुन घर नौ डाँडा काटेर कुन घर माया गयो झन पर पर ृजाने गयो परदेश तिर माया साथै लिएर गएने…२ बाँचु भने खातिर कसको अब उनको भरोसै रहेन

~रवीन्द्र शाह~ म फूलसँग भुलूँ कि म दिलसँग झुलूँ कि आफ्नोआफ्नो रङ्गमा आफ्नोआफ्नो ढङ्गमा म धर्तीमा एक्लै चलूँ कि मलाई उनको चाह छ, मुटुभित्र आह छ म एक्लै बाँच्न सक्दिनँ, म एक्लै हाँस्न सक्दिनँ म प्रीतको बोली बोलूँ कि, म … Continue reading →

~रवीन्द्र शाह~ यस्तो बाजी हारेँ मैले जीत सारा तिम्रै भो’ यस्तोसित गाएँ मैले गीत सारा तिम्रै भो’ सगरभरि ताराहरू आपसमा हाँस्दो रैछन् मुटुभरि जलन दिई मान्छे यहाँ बाँच्दो रैछन् यस्तो माया लाएँ मैले हित सारा तिम्रै नै भो’