Tag Archives: पुरुशोत्तम बाबु – Purushottam Babu

कविता : दिप

~पुरुशोत्तम बाबु~ मलाई तिमी लाग्छ माता पो हौकी ? त्यो छाती चुसी तृप्‍ति म छैन कत्ती तिमी बाल देख्दा अती मक्ख पर्ने तिमी ज्योति नाना बनी खेल भर्ने ********************** तिमीलाई प्यारो सुख त्याग लाग्ने हृदय जलाई तिमी मान भर्ने तिमी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : छोरी तिमी

~पुरुशोत्तम बाबु~ मलाई मेरो दिलभित्र तारा उगाइदिने बनी हेर तारा माटो टिपी त्यो सिरमाथी लाई चन्द्रै सरी चादनी छप्प पाइ लेपेर सिउदो कलाको बनायौ कल्पन्तसम्मै पनि गुन पायौ कस्तो राम्रो चम्किने चन्द्र तारा मुहार नै बन्दछ ज्योति सारा पहाड माथि … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अब जीत यो थीर रहला

~पुरुशोत्तम बाबु~ जितै को उत्सब्को बिजय घडीको आश खुशीको बुन्यो मन्ले राम्रो तरङ्ग मनमा गजबको हेरिरहुँ लाग्ने नेपाली सुखको आनन कला देखी रहुँ मैले जीत अब नेपाली सुख पला उतै हेर्छन आँखाहरु सब पनि आश गरदै खुशी छन ति सारा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment