Tag Archives: पूर्ण विराम – PurnaBiram

~पुर्णविराम~ बाढी र खडेरीको कुरा लेख्नू त्यहाँबाट सावधानीपूर्वक मलाई स्वतन्त्र भएपछि प्राप्त हुने मेरो साँझ खेर नजाने गरेर । लेख्नू धमिलो देखिए धमिलो लेख्नू

~पूर्ण विराम~ यो समय चितुवाले चिथोरेको आभास लिँदै घाउ हेर्दै हिँड्नुपर्ने समय घाम फर्केको इतिहास नाङ्गा आँखा लिएर दुःखी हुँदै पढ्नुपर्ने समय तिमी आज पनि मेरा आँखामा लुक्यौ केवल बतास पोखेर दिन पनि लुक्यो

~पूर्ण विराम~ सूर्यका किरणहरू साक्षी छन् लाला लाजपत रायमाथि जुत्ता बर्साउनेहरूलाई लगाउन निरन्तर प्रदान गरिएको छ नयाँ जुत्ताहरू बूढो रुख भएर थापेकै छु आफ्नो टाउकोलाई खल्तीमा केप छैन अक्षरको प्रहार पलाँस भएर उड्छ चिमोट्नै पर्ने हो गन्हाएका छालाहरूलाई जसरी भए … Continue reading →

~पूर्ण विराम~ लुट्नका लागि उनीहरूका निम्ति निश्चय पनि हाम्रो पसिना छ र उनीहरूको बेजाब्तालाई रोक्न निश्चय पनि हामीसँग अविरल बग्ने रगतको नदी छ । र यसबाटै बज्ने गरिरहेछ सदियौँदेखि द्वन्द्वको नगरा मानिसका टाउकाहरू बोकेर धेरै अगाडिदेखि मिनारमा बस्छन् माउसुलीहरू र … Continue reading →

~पूर्ण विराम~ अहिलेसम्म सजाएको छैन मलाई कुनै पनि फ्रेमले नसजाए पनि म पटक–पटक उभ्याइन्छु फ्रेमको नजिकमा जवान भएपछि मिल्काउँछ बच्चा छँदा आफ्नो घाँटीमा बेरेको जन्तर हिजोको कलिलो केटोले बाघ मरेपछि मर्छ जङगलमा तैयार भएको जन्तर पनि डालोमा बोकेर नयाँ बाली … Continue reading →

~पूर्ण विराम~ धूवाँका मुस्लाहरूले छोपेका छन् आगोलाई र बजाउन सकेको छैन आगोले नगरा यदाकदा बज्ने आगोको सुसेलीलाई बहिरहेको हावाले उडाएर लग्छ यो समय हाम्रो निम्ति घातक छ अहिले पोलियोको थोपा चाटिरहेछ शिशु मुसोलोनीले भोलि मस्तिष्कमा नित्से र जेन्टाइल च्याप्छ फासीवादको … Continue reading →