Tag Archives: पुण्य गौतम ‘विश्वास’ – Punya Gautam ‘Bishwas’

कविता : अनुत्तरित प्रश्न

~पुण्य गौतम ‘विश्वास’~ राजधानीको पाँचतारे होटलमा चल्दै थियो भव्य सेमिनार ऊ र म दुवै सहभागी ऊ धुरीको पदमा विराजमान/म धूलोबाट उठेको अञ्जान उसले सुरु गर्यो/शान्तिको श्वास फेर्दैछ गाउँ मैले सुरु गरें/अझै अशान्त छ गाउँ उसले थप्यो/सभ्यतातर्फ दौडियो गाउँ मेरो प्रतिवाद/उपभोक्ता … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : फाटेको दौरा-सुरुवाल र सङ्कल्पको झन्डा

~पुण्य गौतम ‘विश्वास’~ एकजोर र्टाईसुट पजेरोको हेडलाइटजस्तो आंखा बाल्दै टक्क रोकियो वर्षौ देखि अंध्यारोको समुद्रमा डुबेको क्षति ग्रस्त जहाजजस्तो हाम्रो बस्तीमा र मुलायम प्रश्नका हातहरूले सुम्सुम्याउंदै एउटा बूढो दौरा-सुरुवालसंग सोध्यो ठेला उठेको हत्केलाजस्तो स्वतन्त्रता र फाटेको पाइतालाजस्तो लोकतन्त्रको हालखबर ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

Translated Poem : Ruins of a Naked Poem

~Punya Gautam ‘Bishwas’~ Translated by Yuyutsu Sharma A wounded mountain ravaged by a landslide a huddled hut aflame from a corporate trickster a green paddy field upturned by a relentless floods

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

कविता : समयको घोडा र “महादेव”को अवसान

~पुण्य गौतम ‘विश्वास’~ हाम्रो युगको “महादेव” अघिपछि लगाएर आफ्ना नन्दीभृङ्गीहरूलाई दिनदहाडै पस्छ–बस्तीभित्र निर्बाध र घोषणा गर्छ– समयलाई घोडा बनाएर आफुखुसी बेलगाम दौडादौड हिंड्छु । घोडाको टापको कर्कश आवाज उसको बीभत्स अट्टहासमा घोलिई बस्तीमा आतंकको कालो छाया मडारिन्छ उसको आगमन हाम्रो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment