Tag Archives: Pratha

~प्रथा~ उमेरसँगै अग्लिएको यो जीवनको लाँकुरी बोटबाट किन झरिरहेछन् विश्वासका सप्तरङ्गी बसन्तहरू ? सपना फुल्नु अगावै मनको यो हरियो जङ्गलभित्र कसले नचाउँछ आगो र धुवाँसँगै उडिरहेछन् रहरहरू ?

~प्रथा~ भैँसीको नथ्थीमा नाकी उनेर मैले भैँसी डोर्याएँ र त्यहि भैँसीको पिठ्युमा बसेर तिमीले भैँसी चरायौ ! झोलामा कापी र पेन्सिल बोकेर म स्कुल गएँ र त्यहि कापीका पानाहरू पल्टाएर तिमीले कक्षामा बाह्रखरी लेख्यौ !

~प्रथा~ यहि माटोका सहस्र रङहरू टिपेर धर्तीको मन रङ्ग्याउन थियो ! आधा इन्द्रेणी झारेर लगाउनु थियो सीमानामा – राष्ट्रीयताको पर्खाल ! तर उफ, रामसाइँला ! यो बेला मन दुखेको हो कि माटो ?

~प्रथा~ ******** हिउदको च्यादर ओढेर हिमकन्याहरू जमिनमा झरेपछि चौँरीगोठ बोकेर सोनाम दोर्जे टुटुवान लेकतिर झर्दैछ ! थाहै पाइँनन् उनले खै कतिखेर पग्लियो – मनको हिउँ ? एकाएक मौन औँलाहरू नाच्न थाले छमछमी कुरुसको धागोसँगै र आङफुटीले बुनिदिइन् – गलबन्दी ! … Continue reading →

~प्रथा~ वैँसको घोडामा चढेर बतासले जुल्फी लर्काउन थालेपछि उस बेला– छानाबाट फर्सी झरुञ्जेल थेवाले बजाएथे रे ! आफूजस्तै जब्बर च्याब्रुङ च्याब्रुङ ब्रुङ ! च्याब्रुङ ब्रुङ !! त्यही आदिम धुन सुनेर युगौँदेखि निदाइरहेको यो नदीले– जीवनको गति हालेछ

~प्रथा~ ओहो ! कस्तरी फुलेछ यो वन मा¥साङको जोवन फुले जस्तै ! साच्चै ! सपना लहराएका यी फुलहरू यो वनको बाटो भएर कुन गाउँको आँगनमा पुग्दा हुन् ?