Tag Archives: Pralhad Pokharel

~प्रल्हाद पोखरेल~ तन्नेरीजनहीन गाउँघर छन् रित्ता भकारी किन ? पैराले पुरिएछ खेत गतिलो बाँझै छ बारी किन ? निर्धो रुन्छ अरण्यरोदन कठै ! सुन्दैन कोही किन ? रोएझैँ किन देखिँदैछ पछुतो मानेर गोही किन ? चारैतर्फ कुनीतिको दबदबा फैलेर आयो … Continue reading →