Tag Archives: प्रकाश थाम्सुहाङ – Prakash Thamsuhang

कविता : एसिड वर्षा र मेरो गाँउ

~प्रकास थाम्सुहाङ~ सुन्छु एसिड वर्षाले भिजेपछि मेरो प्यारो गाउँ आजकल उजाड-उजाड भएको छ रे विगतमा, केही वर्षो वियोगपछि जब म मेरो प्यारो गाउँ फर्किन्थें

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : सोल्टिनी

~प्रकाश थाम्सुहाङ~ सोल्टिनी ! गएर हेर्नु है नबिर्सी गाउँको फलैचाँमा हेर्नु एकैछिन उभिएर हाम्रो मायाको निसानी बरपिपल उम्री सुरक्षित छ अझै । सम्झना आउँछ अझै पनि-

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : हरियो मरुभूमि

~प्रकाश थाम्सुहाङ~ टङ टङ टङ टङ सखारै कारखानाबाट बज्छ घण्टी आओ आओ तिमीहरु एउटा सायरन सूचना सँधै हतारमा हुन्छिन् उनी टायममै पुग्नु छ कमान । कम्मरमुनी बेरेर प्लाष्टिक ओढेर बर्षादी पिठ्यूँमा बोकेर टोकरी टिप्दै साथीहरुको पछि–पछि जस्तो लस्करै हिंडदैछ कमिलाको … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment