Tag Archives: Prakash Ramghali

~प्रकाश रम्घाली~ मनभित्रै प्रेमको बस्ति बसाउन चाहाने तर- छातीको बाँयापट्टी शान्तिको परेड खेल्न असमर्थ क्यानम ! लाहुरे मुटु पनि थियो- एक जमनामा । पुरानो घरको बार्दलीमा बसेर बाटोमा कामुक आँखा ओछ्याउने वयस्क घाम

~प्रकाश रम्घाली~ काँडे तारको बारलाई फुत्त नाघेर जब निस्कन्छ यो फौजी केटो त्यसपछि- टक्क रोकिन्छ दौडीरहेको बादल नुन खाएको कुखुराझै झोक्राउन थाल्छ घाम बन्दुकको छर्रा लागेको चराझै छटपटाउछ जून र, तितर/बितर हुन्छन आकाशमा गट्टा खेल्दै गरेका ताराहरु प्रेम गर्न डराउछे … Continue reading →

~प्रकाश रम्घाली~ दम दिएर चलाख बनाएको घडीझै हजुर मात्र किन- यति चलाख हुनुहुन्छ बा’ ? चलाख हुनुपर्ने देश- किन चलाख हुदैन ? चलाख हुनुपर्ने हामीहरु- किन चलाख हुदैनौं ? हजुर चाहीँ – घडीको सुईझै सक्रिय बनाउनु हुन्छ हात