Tag Archives: Prakash Pradhan

कविता : के भन्नु खै !

~प्रकाश प्रधान~ दूधकोसीको छेउमा बसेर नेपालको मानचित्र हेर्दै छु सुनकोसीको किनारमा बसेर आफ्नो भाग्यफल हेर्दै छु सप्तकोसीको आसपासमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : मेरो भय

~प्रकाश प्रधान~ त्यत्रो बलिदान, उपादान र अभयदानपछि त्यत्रो हर्षोल्लास समारोहबीच सबै मिली बालेको दिव्यज्योति फहराएको विजय पताका त्यो महायज्ञको पुर्वाङ्गमा नै साङ्गे नहुँदै निभ्ने ढल्ने त होइन कतै भन्ने डरले मलाई किन हो अचेल सताइरहन्छ यो डरबिना कारणको नहोला दैनिकी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अपेक्षित जागरण जनताको

~प्रकाश प्रधान~ राष्ट्रिय रङ्मञ्चको नयाँ पर्दामा सहमति समावेशी सहयोगी सामञ्जस्य आदि इत्यादिको खोजी त्यहाँ हुँदैछ जहाँ मन मस्तिष्क र मनसायको मेल असम्भव जस्तै सावित हुँदैछ अब दलित स्वार्थन्धता र ध्रुवीकरणले समीकरणको सैद्धान्तिक नारा कहाँ पुग्यो कहाँ यो असम्भव प्रयासले कसलाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अनर्थ वातावरण

~प्रकाश प्रधान~ आरोप आक्षेप आरिस आघात आशङ्का एक भयङ्कर अभिशाप मानव जीवनमा चाहे व्यक्तिगत, सामाजिक जीव होस्, चाहे राष्ट्रिय जीवन समायोजन सन्तुलन सुसञ्चालन जीवनयापनमा विवेक छवि र इमानकै तराजु असन्तुलित गर्ने यस्ता शब्दहरू शब्दकोशमा भए पनि

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment