Tag Archives: Prakash Lamichhane ‘Babaji’

~प्रकाश लामिछाने~ प्रलाद स्कुलले जीवनमा पढाईमा उस्तो तगडा विद्यार्थी त थिएन तैपनि उ कक्षाका डेढसय विद्यार्थीहरुसंग तुलना गर्दा एकसय भन्दा माथि नै गनिन्थ्यो होला । तर उसको पहिचान भने पढन्ता विद्यार्थी भन्दा पनि नेतृत्व र ‘एक्स्ट्रा करिकुलर एक्टिभिटी’ नै थियो … Continue reading →

~प्रकाश लामिछाने~ ‘फेरी गाउँ डुल्चस यस्तैगरी?’ ‘नाँइ आमा….जान्न….’ ‘फेरी बाँदर लखेट्न जान्चस यस्तैगरी?’ नाँइ आमा…. अब जान्न।…..साँच्ची आमा, अब कतै पनि जान्न हजुरलाई नसोधी……।’

~प्रकाश लामिछाने~ ‘ओए पर्कासे ! आईज माछा मार्न जाम् ।’ बसन्तेले हाँक मार्‍यो । नगई सुखै छैन । बसन्तेले गोदिहाल्छ ! देख्दा लुरे भएपनि बसन्ते मभन्दा दुईबर्ष जेठो थियो । अटेर गरेमा हात बटारेर पछाडी लगि कुहिनाले ढाडमा हान्न उ … Continue reading →

~प्रकाश लामिछाने~ ‘कोई त भने जहाजमा हरर कोई त भने पशिना तरर, हाम्रो नेपालमा ऽऽऽऽ कोईको घरमा डाक्टरको चाकरी कोई त मर्छन् अस्पताल नहेरी, हाम्रो नेपालमा ऽऽऽऽ कोईको भने धनमाथी धनको रास कोईको भने घरजग्गा उठीबास्, हाम्रो नेपालमा ऽऽऽऽ’ बाहिर … Continue reading →