Tag Archives: Padmawati Singh

~पद्मावती सिंह~ आकाशभरि रक्तिम लालिमा छरेर सूर्य डुब्ने तरखरमा थियो । दिनलाई धकेलेर साँझ धर्तीमा ओर्लिसकेको थियो । हेर्दाहेर्दै चन्द्रमा पूर्ण यौवनावस्थामा उदाइन् । मैले यौवनावस्थाकी चन्दालाई झलक्क सम्झेँ । जीवनका कति कुराहरू भन्न चाहेर पनि भन्न सकिरहेका हुँदैनन् तर … Continue reading →

~पद्मावती सिंह~ अक्षराले सुयशको अस्ट्रेलियास्थित अपार्टमेन्टमा लगेज बिसाउँदा रातले धर्तीलाई आफ्नो अँगालोमा बाँधिसकेको थियो । नौलो ठाउँ, नौलो परिवेश र वातावरणले अक्षराको मन मयूर प्वाँख फिजाएर नाच्न थाल्यो । उनी प्रफुल्ल भई अपार्टमेन्टको चारैतिर हेर्न थालिन् । सफा सुग्घर, सुविधायुक्त … Continue reading →

~पद्मावती सिंह~ अनायास आज तिमीसित भेट्दा ऑधीचल्यो मनभित्र तिमीले हेर्दा एउटै सपना थियो हाम्रो एउटै विपना संगै हिडेको थियौं हामी एउटै बाटोमा

~पद्मावती सिंह~ नदी भएर बग्दै थिए आफ्नै यात्रामा अनायास ठोक्किन पुगेँ लहर बनी किनारामा लहरलहर ब्युझिरहेँ हरेक ठोक्काइमा किरण किरण नुहाइरहेँ न्यानो अङ्ग़ालोमा

~पद्मावती सिंह~ हिमाल हाँसेर के भो मन रोएकै छ आकाश घमाइलो भएर के भो मन अँध्यारै छ ओढी पीरको छाता कतिञ्जेल हिँडू म रुझी व्यथाको वर्षाबाट कतिञ्जेल हाँसू म समय बगिरह्यो परेलीको ओठबाट

~पद्मावती सिंह~ कम्पाउन्डको अग्रभागको एक टुक्रामा लहरै रोपिएका गुलाफका बोटहरूमा कैँचीले एकनाससित जथाभावी सुनाराजाले गुलाफका कोपिलायुक्त हाँगाहरू काटिरहेको हुन्छ। प्रत्येक कोपिलायुक्त हाँगा काटेपछि उसको ओठका किनारहरू कुटिल मुस्कानका साथ मुस्कुराउँछन्। सबै हाँगाहरू काट्न भियाएपछि उसले चोर दृष्टिले चारैतिर हेरेर सन्तोषको … Continue reading →