Tag Archives: Nira Sharma

~नीरा शर्मा~ म सानो छँदा चुल्हाहरूमा आगो बलेर कसौँडीहरूमा भात पाक्दथ्यो ममतामयी आमाको काखमा नि द्राले स्वप्निल रात माग्थ्यो, कुलोहरूमा पानी बग्दा खेतहरूमा धान झुल्थे धानसँगै मन झुल्दा

~निरा शर्मा ~ घरदेशको मेरो मान्छेसँग म बेखबर भएको पनि धेरै दिन भइसकेको थियो । आज फेसबुक च्याट खोलेको केही बेरमै ऊ टुप्लुक्क आयो । उसको आगमन धेरै दिनको झरी पछि लागेको न्यानो घाम जस्तो आभास भयो मलाई । आतुर थिएँ … Continue reading →

~नीरा शर्मा~ मैले धेरै पढेँ  आमाका वेदनाका कथाहरू तर कहिल्यै पढिना बाका अनुहारमा सलबलाएका दु:खका बक्र रेखाहरू धेरैपटक कविले आमाकै तारिफमा कविता कोरें आमाकै गीत–सङ्गीत भरें आमालाई धर्ती भन्नेहरूले बालाई कहिल्यै आकाश भनेनन् र त बा सधैँ ओझेल परे ।

~निरा शर्मा~ आजकल हरदम हरक्षण, तिम्रै तस्बिर हेरिरहेछु तिमी बिनाका यी पलहरु फिका र खल्लो भोगिरहेछू जोडि उडेका ढुकुर पनि बिजोडि झै देखिरहेछु आँशुलाई लुकाएर हासोमा विलीन तिम्रा नयनहरु , पातहरुमा शीत टल्पलाए झैँ टलपल टलपल आँशुहरु म प्रष्ट देखि … Continue reading →