Tag Archives: Nazim Hikmet

अनूदित कविता : मैले थाह नपाएका मलाई मनपर्ने चिजहरू

~नाजिम हिकमत~ अनुवाद : सुमन पोखरेल आज उन्नाइस सय बैसठ्ठी मार्च अठ्ठाइस प्राग-बर्लिन रेलको झ्यालमा बसेर हेरिरहेछु म । साँझ ढल्दैछ । हुस्सुले भिजेको फाँटमा कुनै थकित चरो जसरी रात पर्दै गएको मलाई मनपर्दोरहेछ मलाई थाह थिएन । साँझ पर्नुलाई एउटा … Continue reading

Posted in अनूदित कविता | Tagged , | Leave a comment