Tag Archives: Nabin Lochan Magar

~नविन लोचन मगर~ लैजाउ सबै मेरा हात खुट्टा लैजाऊ खाना लैजाऊ, वस्त्र लैजाऊ मेरो काट्रो निधारमा छ यो पनि लैजाऊ मेरो आस्था मस्टिष्कमा छ उखेलेर लैजाऊ मेरो दर्शन कलेजीमा हस्ताक्षरित छ फुकालेर लैजाऊ तिमीलाई के चाहिन्छ र म सँग जे … Continue reading →

~नविन लोचन मगर~ कुनै क्षण उत्साहले उर्लिएको ज्वाला सल्काउँदै एक–एक राँको छर्दै, छरिँदै निर्वस्त्र खण्डहरहरुमा कोही कान्लापारि/कोही साउने झरी कोही तारेभीरको पखेरामा/कोही बिलासिताको माधुर्यमा लाग्थ्यो– उनीहरु सत्यको विस्तारमा छन् ।

~नविन लोचन मगर~ कसलाई सोधुँ ? चुड्कीको भरमा हिड्नु पर्ने इशारामा चल्नु पर्ने आदेश अर्कैको÷काम अर्कैको आफ्नो बैस अर्कैको÷दिनरात अर्कैको माम पाउन हात थाप्नुपर्ने चेत अचेत नाम आए ढल्नैपर्ने साँच्ची, म को हुँ ?

~नविन लोचन मगर~ पहिले जस्तो निश्चल, निस्कपट, निस्वार्थ छैन, आजकाल माडी पटक्कै छैन सिनोको गन्ध मिसिएको छ त्यहाँ सुसाहतमा गति चिसिएको छ त्यहाँ पुरानो छैन बनावट न पुरानो छ नियति बग्दोछ त केवल नाम मात्रको माडी,