Tag Archives: नवराज पोखरेल – Nabaraj Pokharel

~नवराज पोखरेल~ कोलहल्को चिच्याहट भित्र उकुस मुकुस मनका भावनाहरू लिएर्, खुला आकाशमा टोल्हाई रहेका आखालाई पल्ट्ने बाजी खेलाउदा, अनि मानिसको हुल भित्र पसेर आफैलाई हराउन खोज्दा, मलाई एक्लोपनको महशुस हुन थालेछ । अतितको यादमा डुबुल्की मार्दा , झट्ट सम्झेछु , … Continue reading →