Tag Archives: नवराज लम्साल – Nabaraj Lamsal

~नवराज लम्साल~ ‘कस्ले भन्छ म राम्री छैन कस्ले भन्छ ममा रङ, यौवन र जवानी छैन भो छोड अनुहार, रुप र शरीरका कुरा अलिकति मासु, हड्डी र रगतको त्रिकोण हुँ म सजीवता फालेर एकछिन र बिर्सेर जीवनका सारा बोझहरू डुब चरम … Continue reading →

~नवराज लम्साल~ आज पनि बिहानै यात्राको एउटा बस घुम्न नपाउदै घामको कलिलो चुम्बन धुँवाधुँवा भएछ ! डढेको दुवै हर चिस्याउदै दुधे बालिका फूलमा अडेस लागेकी छिन् ढुंगा भएको छ उनकी आमाको मन