Tag Archives: नवराज खतिवडा – Nabaraj Khatiwada

कथा : पत्रकारको डायरीबाट

~नवराज खतिवडा~ प्यारी लक्ष्मी जीवनभरको सम्झना! तिमीलाई मेरा दैनिकी त्यहीँ आएर बताउने छु। यो अभागी मोफसल, यी दुर्गम जिल्ला, अत्यास र आस अनि जीवन-मृत्युको दोसाँधमा ‘जीवनजस्तो बोझिलो भारी’ बोकेर बाँचिरहेका यहाँका मानिस, बम-बारुदले विद्रोही र सुराकीका नाममा जीवनबाटै छुटकारा पाउनुपर्ने … Continue reading

Posted in नेपाली कथा | Tagged | Leave a comment

छोक : दुरी भ्रम

~नवराज खतिवडा~ तिमी होइनौ कसरी भनौँ भावनाहरु तिम्रै हुन् पराइ हुन सक्छौ किन नसोचौँ नेपथ्यमा छौ । टाढा छौ कसरी भनौँ मेरै सामुन्नेमा छौ नजिक छौ कसरी भनौँ अदृश्य छौ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment