Tag Archives: Minendra Bhandari ‘Nischal’

कविता : मेरो पनि देश छ र ?

~मिनेन्द्र भण्डारी ‘निश्चल’~ नदीहरु आफै बगेझैं फूलहरु आफै फुलेझैं , र, चराहरु आफै उडेझैं म पनि जीवित छु धर्तिमा – आफ्नै मौलिक युद्दले । मेरो प्रिय देश !

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समयको भद्दा मज्जाक !

~मिनेन्द्र भण्डारी ‘निश्चल’~ हिजो संगै लडेका हौं युद्ध बसेका थियौं एउटै शेल्टरमा र,कसेका हौं सयौं मोर्चाहरु ।। अपशोच ! डराएर क्रान्ति यात्रादेखि तिमी हराएका हौ जनशिविरबाट र, बेचेर त्यही अलिकती उपलब्धी पाएका हौ अवसरको त्यो सत्ता ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment