Tag Archives: Masan Upasak

~मसान उपासक~ तिमिले फेर्दै गरेकाे अन्तिम श्वास तिमिले हेर्दै गरेकाे अन्तिम अाकाश तिमिले टेकेकाे याे धर्ति तिमिले चुमेका यी अाैलाहरु तिमिले सुम्सुमाउदै गरेकाे मेराे गालामा उनिएकाे अलिकति लाजका रेखाहरु यी सबै मेरा ब्यक्तिगत सम्पतिहरु हुन् । बल्दै गरेकाे तिम्राे चितासगै

~मसान उपासक~ जानु अघि शहरतिर हेर्नु —आमाको पुरानो मजेत्रो भन्नु —अर्को साल फेरौाला सुन्नु—बाबाको युगौादेखिको सपना सम्झाउनु—अव नयाा सपना देख्नुपर्छ नविर्सने गरी हेर्नु —आफ्नो दौतरी अनुहार देखाउनु—देब्रे गालाको खत अलिकति याद छाड्नु यतैकतै भन्दिनु फूलमायालाई त्यही यादले बाच्नु पर्छ ।

~मसान उपासक~ यो विर्सदै गरेको समय तिम्रो हो माफ गर! म वर्तमान भोगीरहेको छु । मध्यान्नमा यात्री पर्खिरहेको उदास मूल बाटो साँझमा एक्लै छाडिएको घाँसी कुुवा यात्री हिडेको सडकमा सुसाइरहेको हावा भानु, कहाँनेर तिम्रो गाउँ सुखी देखिन्छ। इमानमा किसान माटो … Continue reading →

~मसान उपासक~ अत्यासकाे सत्याग्रह सकिएकाे साझ मलामि बाेलाउन हिडे जसरि यी कागहरु छतमा किन कराउछन् हँ ?? प्रेमिले दिएकाे रुमाल हराएपछि सल्लाघारिमा एक्लै रुने भन हाै लुङ्बा मान्छे हाे कि छायाकाे अाकृति ??

~मसान उपासक~ यी फाटहरुमा फलाउनुछ अन्न टार्नुछ भाेक र चढ्नु छ उकालाे याे सुन्दर हिमाल काेतरेर मैले निकाल्नु छ जिवनका अनगिन्ति खुसि याे गुरासकाे फेद खनेर खाेज्नु छ सुखका रङहरु । भाेटबाटै लानु छ सुन र नुन जाेर्नु घरका चुलाचम्का … Continue reading →

~मसान उपासक~ पहिलोपटक तिमिले याे मुटुमा सुम्सुम्याएर नभनि गएपछि दुखेकाे हाे देब्रेछातिकाे कुनाकाप्चामा दाेस्राे पटक तिमिले छाेडेर गएपछि

~मसान उपासक~ महोदय , भो यसरी नतर्साउनुस् अब मलाई पनि देशको माया असाध्यै लाग्छ पुरानो नागरिकताको रापमा बसिरहँदा गुनगुनाउँछु यही देशको राष्ट्रिय गान नपोलेको भए यही नागरिकतालाई कसरी थेग्न सक्थ्यो र सरकार