Tag Archives: Manjil Deep Subba ‘Garib’

गजल : निस्ठुरी तिमी

~मन्जील दिप सुब्बा ‘गरिब’~ आधा बाटोमै छोडीजाने निस्ठुरी तिमी मुटुभरी चोट दिने पापीनी तिमी आफ्नो हृदयभित्रै मारेर मलाई प्रेमको हत्या गर्ने अपराधी तिमी

Posted in गजल | Tagged | Leave a comment

गीति कविता : बुझिदेउ मेरो मर्म

~मन्जील दिप सुब्बा ‘गरिब’~ मन भरि आशा बोकि कल्पि बस्छु मुटू भरि माया साचि अझै बाच्छु तिम्रो आगमनको सुनाउलो बिहानी मा! बशन्तको बहार् बनि छाई दिन्छु आशाहरु जलन् भएर किनार् खोज्दै बगे भने प्रीतहरु खरानी भएर बतासिन्दै उडे भने

Posted in गीति कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : दिप आफै बल्छ

~मन्जील दिप सुब्बा ‘गरिब’~ कसैले बाल्नु पर्दैन दिप् लाँई यहाँ अन्धकार् कालो रात्रीहरुमा जुनकीरि झै ज्योति जोगाई दिप् आफै बल्छ भो बजार्न पर्दैन यहाँ अन्याय अत्याचारको बिरुद्द मा विशाल् चटाँन् बनि दिप् आफै बज्रन्छ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

गीत : मन भरि आशा

~मन्जील दिप शुब्बा ‘गरिव’~ मन भरि आशा बोकी कल्पी बस्छु मुटु भरि माया साची अझै बाच्छु तिम्रो आगमनको सुनौलो बिहानिमा ! बशन्तको वहाँर बनी छाई दिन्छु आशाहरु जलन भएर किनार खोज्दै बगे भने

Posted in नेपाली गीत | Tagged | Leave a comment

कविता : हेप्छौ किन ?

~मन्जील दिप शुब्बा ‘गरिव’~ हेप्छौ किन जिउदा म सडकको पेटी हरुमा! मैले पनि त देश रुदा आशुले आँखा धोएको छु!! थुक्छौ किन मेरा ति बाच्ने आधार हरुमा! मैले पनि त भोको पेट र लाज छोपेकै छु!!

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment