Tag Archives: महेश रेग्मी – Mahesh Regmi

कविता : आइसब्रेक

~महेश रेग्मी~ मलाई मारेर जानेहरू मलाई न्यूरोड बनाएर हिँडिरहे मलाई सत्ता बनाएर हिँडिरहे तर म मरेको छैन म कहाँ मरेँ – म अझै समय चपाउन सक्छु म अझै मृत्यु चपाउन सक्छु को खोस्छ मेरो रसायन –

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म बिक्री भएको छैन

~महेश रेग्मी~ म क्षत्रि्रस्त जीवन लिएर हिँडिरहेको छु सिंहदरबारको बाटो काठमाडौं मलाई धोका दिइरहेको छ काठमाडौं मेरो हुन सकिरहेको छैन काठमाडौं मलाई कहीँ सिफारिस गर्दैन मलाई मार्न खोज्छ बाँच्न दिँदैन मैले उसलाई जीवनका अङ्गहरू बुझाएको छु तर म उसको छेउ … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

छोक : अनुभूति

~महेश रेग्मी~ प्रकृति यात्रामा मौन पहाडलाई सुम्सुम्याएर हिडेँ अनुभूतिको आकाशलाई टोलाएर/बोलाएर हिडेँ साम्राज्यको सूर्यलाई हेरेँ पहाडहरूको प्रतिक्रिया खलबलिरहेछ हेर्दै-हिँड्दै जाँदा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : जीवनको फ्रेमबाहिर

~महेश रेग्मी~ प्रार्थनासभामा प्रार्थना गर्दा सोच्थेँ – जीवनको समय सच्याउन पाए हुन्थ्यो । कपडा बदलेजस्तो समय बदल्न पाए देश र इतिहासको समय सच्याउनु हुन्थ्यो । समयलाई जित्न नसकेपछि सबै-सबै हारिँदोरहेछ ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : पहाडकी रानी

~महेश रेग्मी~ तिमी हिँडेपछि तिमीसँगै म हिँड्ने बाटो पनि हिँडेछ । अब मसँग हिँड्ने बाटाहरु छैनन् अब मसँग हेर्ने आँखाहरु छैनन् । छोरी हिँड्ने गरेको बाटोमा एउटा छाया हिँडिरहेको छ तिमी हिँड्ने गरेको बाटोमा लासैलास हिँडिरहेका छन् ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment