Tag Archives: Madikhole Dai

कविता : जुनेली तिमी किन मलिन छेऊ ?

~माडीखोले दाइ~ परिवर्तनसँगै जुनेलीका आशाहरू मौलाएका थिए चुक परेको रात चिर्दै, जब बिहानी तिरमिरे भयो मुसुक्क मुस्काउँदै आँखाका किरणहरू पाखाभरि फैलिए, जुनेली तिनिक्क आङग तन्काउँदै दैलोबाट बाहिर निस्किन् क्षितिजको हिमालले फिस्स मोती टल्कायो खोई के भयो ?

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment