Tag Archives: मदनकृष्ण श्रेष्ठ – Madan Krishna Shrestha

~मदनकृष्ण श्रेष्ठ~ पानी सुक्यो बागमत्तीमा आगो लाग्यो वनमा यो मायाको मौनताले पोल्न थाल्यो मनमा सधैंलाई सुक्ने हो कि यो खोलाको पानी बगर झैं हुने हो कि मेरो जिन्दगानी

~मदनकृष्ण श्रेष्ठ~ खोलावारी खोलापारी पीपल र बर हावा चल्यो पात हल्यो माया वरवर जहाँ उम्र्यो त्यहीं जिउने दुबैमा छ कर साउनमा जति सुकै बाँधेको होस् डहर

~मदनकृष्ण श्रेष्ठ~ अरबौं मान्छेहरूमा तिमी एक मन मिल्ने मान्छे म मन मिल्ने मान्छे देख्दा संसार नै भुल्ने मान्छे तराजुमा राखेर धेरै पल्ट यो दुनियालाई मैले जोखेको छु सहानुभूतिको आशा गरेर रुँदै व्यर्थै वेदना पोखेको छु