Tag Archives: लक्ष्मी बिष्ट – Laxmi Bista

~लक्ष्मी बिष्ट~ सारा संसार मस्त, नीदमा सुस्ताउँदा मध्य रात नभनी, किचनमा काम गरिरहन्थे चाहे तिम्रो उपलब्धिमूलक काम होस् वा, अन्य कामबाट थाकेर आउँदा

~लक्ष्मी बिष्ट~ कस्तो अनौठो भयो सपना त्यो बोकी हिड्ने मान्छे म तितो यथार्थ जिन्दगी झेल्न खोज्ने मान्छे म एक पल भएपनि खुसीमा जिउने रहर मेरो भयो चैते खडेरीले गलाएको महसुस गर्ने मान्छे म

~लक्ष्मी बिष्ट~ आज सम्म के–के लेख्यो, कलम यो सकेन लेख्न, मात्र एउटा शब्द त्यो नाम अनेक, कोर्ने नै काम एक

~लक्ष्मी बिष्ट~ भनौँ भने, कसलाई सुनाऊ–मुटुभित्रको पिडा यो देख्नेले नै, लगिदिए–जीवनको पल(खुसी) त्यो यही पल्लो कुनामा, ढुकी बस्ने–जन्जिरले फर्काइदेऊ, बिन्ती गर्छु–जीवन भरिकै मसी त्यो थाम्न सके, जिन्दगीकै मृत्युवरण यहाँ–सरीराछ फर्कादेउ, हस्तलिखित डायरी–मलाई नै कुरे जस्तै लाछ

~लक्ष्मी बिष्ट~ हाँसिरहनु सधै भरि, तिमीलाई हाँसो सुहाउछ । संगाली राख्नु इच्छा सधै, जीवन सुमघुर बढाउँछ ।। लानु के नै छ र? जल्नु नै छ यस धर्तीमै खुलेर ।। संघर्षमय जीवन रोज्नु पर्छ, बाटो आफै छानेर ।।

~लक्ष्मी बिष्ट~ रोड–रोडमा हिँड्ने, रोगी झैँ बनेर । कसैले चिन्दैन आज, फल्ना हो भनेर ।। चित्कारलाई सोध्छु, बाध्यता हो भन्छ । समयलाई सोध्छु, बिवसता हो भन्छ । हिजोको मुस्कान, खै कता हरायो ? आज यो के देख्नु पर्‍यो तिमीलाई साँझी … Continue reading →

~लक्ष्मी बिष्ट~ नरोज साथीभाई मलाई, नखोज आफन्तजन बिन्ति चढाउछु, यो भुनवेश्वरमा नतताऊ मलाई बगरसरी हँु म, केबल बालुवाको थुप्रो यो संसारिक प्रलोभनले नछोप मलाई निस्वार्थ, मनले श्रदा बोकेर निस्केको बेला

~लक्ष्मी बिष्ट~ कस्तो बुझ्नै नसकिने, छोरीले घर स्वर्ग बनाउँछे रे आमाको कोखबाटै, मरेतुल्य जन्मेकी छोरी मान्छे । सुन्दा अनौठो लाग्छ, शान्ति, खुसी, गिता र लक्ष्मी रे

~लक्ष्मी बिष्ट~ मनको चरि, पखेटा खोलि गाउछे रोएर एक दुई अक्षर लेखु की साथी हृदय छोएर बादल छुने सपना जस्ता कापिमा कोरेर कति दिन, कति रात काटे, दिनहु रोएर मनको चरि पखेटा खोली गाउँछे रोएर चरिले बोल्यो उजाँड बनमा पालुवा … Continue reading →

~लक्ष्मी बिष्ट~ दुई आँखाका नानी छन् चाहियो तिमीलाई तरवार किन? आफ्नै मालिक है फेरि पनि साहारामा भौतारिने बाहाना कि?

~लक्ष्मी बिष्ट~ म, कसैले सुन्नै नसक्ने आवाज भएँ त्यसै-त्यसै म आज बर्बाद भएँ मेरो लागि छ आकाश छुट्टै साथमा धर्ती अनि वेग पनि छुट्टै म कसै-कसैको लागि सबै भन्दा छुट्टै म कसैले सुन्नै नसक्ने आवाज भएँ त्यसै-त्यसै म आज बर्बाद … Continue reading →