Tag Archives: लक्षिराम आचार्य ‘अविरल’ – Lachiram Acharya ‘Abiral’

~लक्षिराम आचार्य ‘अविरल’~ मलाई थाहा छ जारशाहीको सत्ता कसरी ढ्ल्यो भनेर मलाई याद छ उसको टाउको कसरी गिँडियो भनेर । मैले पढ्ेको छु, दुनियाँको इतिहास कसरी निर्माण भयो भनेर

~लक्षिराम आचार्य “अविरल”~ दुनियाँ स्वार्थी छ रूप र रंगका स्वार्थहरू नियाल्दै भौतारिन्छ कहिले सरकार ताक्छ कहिले सदनको रस धोक्छ कहिले न्यायलयको पाउ पर्छ नसके साम, दाम र भेदको तुच्छ अस्त्र बोक्छ ।

~लक्षीराम आचार्य “अविरल”~ रणमैदानमै डुबुल्की मार तिमी हजारौं मोर्चा लड, अनि हजारौं हारका बिचमै सुनौलो जीतको संसार खोज त्यही सपना सहितको रमणिय वगैचाको यात्रा रोज डुल्दाडुल्दै वगैचामा तिमीलाई

~लक्षीराम आचार्य~ एउटा क्रान्ति नदी बग्छ सदा सर्वदा हिमालको काखदेखि पुग्छ पहाड कन्दरा भेट्छ यात्राबीच असंख्य सहयात्री लटरम्म

~लक्षीराम आचार्य “अविरल”~ गुफाभित्रबाट फ्याउ फ्याउ ओकल्दै पुकारि ंदैछ यहाँ निस्पट्ट कालरात्रीमा ब्वाँसाहरुको लोकतन्त्र विहानीको सपनामा छेदक लगाउँदै अन्धकारमै

~लक्षीराम आचार्य ‘अविरल’~ एउटा सिउँडीको फुल्न खोजेको कोपिला थियौं तिमी निराहारतामा पनि रमाउने रूखो चट्टान माथि उभिएका थियौं तिमी गोडमेल र मलजलको अनुभूति कहिल्यै नपाउँदा पनि दुर्लभ सजीव वनस्पति भएर जोहो टारेकै थियौं तिमी तर पनि तिम्रो आधार आसनमा ज्वालामुखी, … Continue reading →