Tag Archives: Kusum Acharya ‘Prakriti’

~कुसुम आचार्य ‘प्रकृती’~ हरेक साँझ , जब म घाँसको भारि बोक्दै उकालो चढ्छु निधारबाट हाम फाल्न आटेका पसिनाका थोपाले घामका किरणलार्इ इन्द्रेणि बनाउछन् म दङग पर्छु अस्ताउन लागेको घामको चमक देखेर । म त्यहि गोधुलीको घाम सिरानीमा राख्दै सुत्छु पुग्छु … Continue reading →