Tag Archives: कृष्णराज खनाल – Krishna Raj Khanal

~कृष्णराज खनाल~ अब हामी सुन्न चाहान्नौँ बन्दूकको नाद तिमी ढाडमा चढेर टाउकोमा नहान ! प्रिय प्रचण्ड, तिमी अहिले शेरको काँधमा सवार छौ ढलिमली गर त्यसमाथि लगाम कस उसलाई कुन्दा हान यो ‘बहादुर’ छ किनकि यो बुद्धु छ ।

~कृष्णराज खनाल~ जरुर सभासद म पागल ! यस्तै छ मेरो हाल ! अस्पतालको एउटा अँधेरो कोठामा हाड छालाको मेरो शरीर मृत्युसँग जिस्किँदै धिकिर धिकिर हावा खाएर बाँचिरहेछ । म तिनका भाषा बुझ्छु म तिनका लेखा राख्छु पैसाको आडमा,

~कृष्णराज खनाल~ आमा, त्यो आएन हो, बा त्यो आएन त्यो अब आउँदैन होला त्यो आउला र उज्यालो छर्ला भनेर सबैले पत्यायौँ तर त्यो त कालरात्री बनेर छिर्यो हाम्रो मझेरीमा, हाम्रा अभिलाषाहरु गल्र्याम्गुर्लुम ढल्यो त्यसले अधर्मसित लड्न पनि सकेन

~कृष्णराज खनाल~ साथी म आएँ अब तिम्रो उठ्ने पालो हो तिमी उठ र मलाई सुत्न देउ । मलाई अझै सुत्न मन छ तर म पाउँदिन किनकि बिहान भएपछि मेरो, रात परेपछि उसको पालो हो यहाँ सुत्ने