Tag Archives: कृष्ण बिश्वकर्मा – Krishna Bishwokarma

~कृष्ण बिश्वकर्मा~ भन्नोस् न, पण्डित बा ! हामी, किन चुम्बकका दुई ध्रुव झैँ भयौं ? मथिङ्गलको ध्रुवीकरण कहिले सम्म हो ? विकर्षणको विकर्षण कहिले सम्म हो ? हजुरले, बिर्ता पाए झैँ गुरुकुलको, सुविधा पाउनु भो संस्कृतमा दिक्षित हुनु भो म … Continue reading →

~कृष्ण बिश्वकर्मा~ कठै ! सदियौं भो मूक छन् घृणित् छन् शोषित् छन् हेयका पात्र झिंगाहरु ! श्वेत , सफा र आलिशान दरबारहरु महलहरु अझ भनु… मठ – मन्दिरहरुमा निषेध छ – “प्रबेशाज्ञा ”

~कृष्ण बिश्वकर्मा~ अन्धकारको साम्राज्य बढेर पो हो कि ! अध्यारा ओडारहरु बाटो मुनिका बगानहरु अनि गल्ली , खोल्सा, कन्दराहरु र समग्र जंगलहरुमा अचेल, भेटिएनन् दिप्त जुनकिरीहरु परभक्षी बिरुवाका जालमा पो परे कि ! कतै, आरक्षणहरुमा त कैद भएनन् आफै ! … Continue reading →