Tag Archives: Kangmang Naresh Rai

कविता : अनुरोध

~नरेस राई~ अकस्मात शून्य कानमा ताजा समाचारहरु गुञ्जिए आङ जिरिङ्ग हुने गरी त्यही पुनः हत्या हिंसाका शब्द दोहोरिए लाग्छ अब नेपालको अस्मितामा ठूलो दाग लाग्नेछ सहिदहरुको सपना नेपाली

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : आदिवासी लाहुरे

~काङमाङ नरेश राई~ युद्ध मोर्चामा उभिएका अदृश्य बाटाहरू— जित्नु÷हार्नु मार्नु÷मारिनु साहस÷निपुणता युद्ध–कौशल जवानीको रहर मृत्युको लास पिठयुँमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : थलिएको गोर्खाली इतिहास

~काङमाङ नरेश राई~ फाक्सुसार्ट र निगालापानी गाउँ कुलवीर थापा मगर फोक्सिङ अल केफर र कर्ण बहादुर रस ईज जोई ट्युनिसिया, अर्जिया सुम्सा र लाल बहादुर भिसीको तीतो कथा वारपाक गजे घले र चीन हिल्स बर्मा फ्रन्टको अनुहार घाइते गन्जु लामा … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : जसमान राई

~काङमाङ नरेश राई~ पेन्सनविहीन ९७ औं जन्मदिन… सापेक्ष धर्म निरपेक्ष अभाव म्लेच्छसँग उठबस किट ब्यागमा दाग होला जसमान राईको देशका शासकहरूको हुकुम पक्लिहवाको पानी पतिया, मोहोर र सुुकी जातीय रीतितिथि किल्चेर

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : अभागी यात्रा

~काङमाङ नरेश राई~ ऊ— थुम गढी पुर र किल्ला छोडी मायाको लुकुनी ओढी काँधमा थोत्रो झोलो बोकेर झिसमिस नहँुदै अगुल्टो हल्लाउँदै सिमसिम पानी ओढ्दै लालकिल्ला हिँडेको हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

युद्ध कविता : सुन्दर बन्दुक

~काङमाङ नरेश राई~ सम्भोग, विछोड र वेदना छातीमा टाँसेर प्रेमिका सम्झिरहने जवान सिपाहीँँ युद्धमा उभिएको श्रीमान उनको छायाँ तस्वीर सम्झेर रोइरहेको हुनुपर्छ जोभान

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

संस्मरण : ब्रुनाईको अस्पतालमा एक घाइते गोरखाली

~काङमाङ नरेश राई~ २७ मे सन २००५ रातभरि मुसालधारे पानी पर्‍यो । ढलहरु पानीले भरिएर रोडभरि पानी बगिरहेको छ । अँध्यारो छ, ब्रुनाईको अनुहार । गड्याङ्गगुडुङ्गको आवाजसँगै बिजुली चम्किरहेको छ । साँझ हुन लागेको छ । भोलि मेरो खुट्टाको दोस्रो … Continue reading

Posted in संस्मरण | Tagged | Leave a comment

कविता : भेलेन्टाइन र सिपाही

~काङमाङ नरेश राई~ प्रेमको पैंचो माग्न कतै नपाउनु एउटी स्त्री आँखैमा छम छम नाचि रहेको मायाको जीवन्तता मिलनको आभाष

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment