Tag Archives: Kalanidhi Dahal

~कलानिधि दाहाल~ न जानी पाइला चाले चल्न सक्तैन जीवनी दुःखको गहिरो गर्त भित्र यो घुम्छ फन्फनी । तातो तनावले पोल्छ पानीभित्र पसे पनि छट्पटीले सधैँ घोच्छ फूलमाथि बसे पनि । कहाँ यो पिल्पिले पीडा कहाँ उदात्त कल्पना कहाँ यी जनका … Continue reading →

~कलानिधि दाहाल~ पूर्वी दिशाको प्रणयपताका बोकी, फैली फरफर फर्फर ! हृयूँचुली पग्ली र्झन सिपालु चेतनाताका झरना झर्झर ! पश्चिम उड्ने प्वाँख सजाई नाग्बेलीका घुम्तीहरूमा ! सजल सजेको मानवताको बत्ती बलेको एक कलामा ! कल्पतरुझैँ कलरवधुनमा कल्पनाका चञ्चु उघारी ! फैली … Continue reading →

~कलानिधि दाहाल~ तप्तपी मधुका थोपा तप्तपाएर तप्तप मधुपर्क तिमी बन्छौ चेतना ज्वारको तप । बीसौँ हजार यात्रीका मुटुका धुक्धुकी भयौ सिर्जना प्यारकास्तम्भ तिमी अनन्त अग्लियौ ।। मौसमी तालमा कैयौँ छाल उच्छाल देखिए उफ्रिए कति उन्माद मादकै साथ भेटिए । सबै … Continue reading →

~कलानिधि दाहाल~ कति वर्ष बिते यस्ता वर्षैवर्ष गनी गनी उस्तै छन् दर्दका आँसु सहस्रौँ वर्षमा पनि । भोकोभोकै छ त्यो पेट आङ नाङ्गै छ यो पनि कति वर्ष बिते खाली-पेट, आङ भरौँ भनी ।। तर खै ? वर्षका फेरा नयाँ … Continue reading →