Tag Archives: ज्योति जङ्गल – Jyoti Jungle

~ज्योति जंगल~ अघिअघि कोरेकी हुँदी हो त्यसले कपाल या गाजलले आँखै छोपेर मुस्काउँथी होली ऐनासँग तमाम सुन्दरीका जस्तै नछोपिएका स्तनहरु छन् वर्षौं ननुहाएको उसको गन्धले यो कविता सजाउनु छ

~ज्योति जङ्गल~ यो साझमा यादको हावा बोकेर वेपत्ता मौसम आइपुग्यो । युद्धको कुहिरोमा भविता खोज्दै हिंडेको एउटा सन्तान बेखवर कहां पुग्यो ? कहां पुगे बेपत्ताको छाती टेकेर समयलाई शासन गर्नेहरु ?

~ज्योति जंगल~ निहुरिएर उमेर काटिरहेकी छे र, हात लागेको छ एकमुठ्ठी हरियो घाँस । बेखबर छे, आफ्नो रूप आधा शिर उचालेर बाहिर आउन खोज्छन् छातीहरू निधारको पसिना तप्प–तप्त खसिरहन्छ

ज्योति जङगल~ केही दिन अँगालेर जवान वसन्तलाई त्यो लाहुरे आँधीजस्तै परदेसियो, मनभरि शरीरभरि प्रतिक्षा लिएर ऊ उभिइरही । आँसु बोकेका ओसिला रुमालहरु प्रत्येक झरीमा कुहिएर माटो भए,

ज्योति जङगल~ चुम्बनका हजार जुलुश बोकेर हिँडिरहेको इन्टरनेटमा कदापि मेरो चुम्बन सामेल छैन प्रियतम् ! ढुकढुकी, हदय, कलेजो वा मुटु जून, समुद्र, पृथ्वी वा घाम कुनै कृति उत्कृष्ट छैनन्

~ज्योति जंगल~ पृथ्बी ! यसरी मात्र हल्लिनू झरुन् मुनामा अल्झिएका शीतका थोपा उक्लियोस बतासको ताप उँभोतिर चलोस चिसो छोएर बतास । तर होस् यसरी मान्छेकै सार्वभौम शक्ति हल्लाएर पटकपटक विध्वंशको अवतार ननाँच्नू,

~~ज्योति जंगल~ कहिल्यै प्रेम भएन इश्वर र मेरो, भक्तिको नाममा न मैले इश्वरको प्रगीत बोलें सपनाको थप एउटा चगां उडाएं, मनकै भयको कसिंगर डडाएं, भजनको लयमा मनोरञ्जन मिसाएर मेरै खुशी गाएं । र मन्दिरमा सम्पूर्णतः मैले इश्वरलाई विर्सिएं ।

~ज्योति जंगल~ अनावश्यक छौ नआओ सपना मेरा आँखामा दृष्टिहरू मेरो देशको क्षितिजमा छोडिएका छन् यहाँ विनादृश्यको म बेठेगाना मात्र हुँ । चँुडिएको छु म हुर्केको बोट त्यतै छाडेर, पातमाथि राखेर मेरो सत्व खसें कहाँ त्यसरी एउटा बूढो पात जस्तो

~ज्योति जंगल~ देखेकी छौ के नबगेको नदी ? छामेकी छौ के नउडेको बतास ? पलपल नबिसाइकन बोकीहिँड्छ मुटुले ढुकढुक त्यसैसँग चल्दैछ जिन्दगीको पाइला र तिम्रो सम्झना समानान्तर मैले तिमीलाई नसम्झिरहेको कहाँ छ र ?

~ज्योति जंगल~ अध्यारोको साङ्लोमा लमतन्न बेहोस छ, र निशब्द निदाएको बहाना गर्छ यो रात हज्जारौं सपनाहरु हज्जारौं तलाका महल उक्लन्छन् बन्द आँखामा, कोशौं टाढाको मित्र सेकेण्डभर छेवैमा आइपुग्छ टाउकाको क्षितिजमा उडेर । खै देवताहरु के गर्छन् ?

~ज्योति जंगल~ भन्नेहरु सबै साचो कहा भन्दा रहेछन् ? गाउनेहरुले गीतमा पनि झुटो संवेदनको धून भर्दारहेछन् । प्रेमको मन्दिर भनेर चिनेथें ताजमहललाई समर्पणको इतिहास भनेर सुनेथें ताजका गीतहरुकौतुहलको उत्ताउलो वेग छातीले थिचेर प्रेमको धैर्यलाई मुटुभित्रै थुनेर म सुन्न गएथें प्रेमका … Continue reading →