Tag Archives: जिबीहाङ राई – Jibihang Rai

कविता : मेरो देश अँध्यारो नै छ

~जिबीहाङ राई~ गुन्द्रिबाट पलङमा सरेपछि त निन्द्रापनि राम्रै लाग्दो रहेछ क्यारे !! डसनामाथि शिरक ओढेपछि त सपनापनि राम्रै देखिन्छ क्यारे !!! बार्दलि उक्लेपछि कुन्नी आकाशमात्र देखिन्छ क्यारे !!!! कौशिमा चढेपछि त भुइतलाको चिसो थाहा हुँदैनकी कसो ??

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : समय सँगै जिन्दगी सुल्टो घुम्लाकी !

~जिबिहाङ राई~ मेरो भित्तामा सिसा कोरिएको, भाग्य फोरिएको घडी घुमिरहन्छ सधैं सुल्टैतिर मैले जानेदेखी जान्दासम्म कहिले उल्टो घुमेन यो भाले बास्दा ऊ अंक चारलाई धाप मार्छ घाम उदाउँदा ऊ अंक छमा अंगालो सार्छ पालेदाईको घण्टिको आवाज संगै ऊ नौ लाई … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment