Tag Archives: Jayanta Pokharel

~जयन्ता पोखरेल~ आकाङ्क्षाबाट ओर्लिएको सुनामीजस्तै रहरबीच उच्छालिने पीडाको प्रशव प्रहरमा रातमा ब्यूँझन्छन् मेरा असहजहरू आखिरी बल्छीमा अल्झिएको गड्यौँला रहेछ सहर कृत्रिमताको त्रि-स्वादहरू खोज्दै

~जयन्ता पोखरेल~ सुन्दैनन् सर्पहरू अक्षरसङ्गीत पछ्याउँदैन समय मञ्जिल हुन्छन् औँलाबिहीन आँखाको हतास पुछ्दैनन् सर्पहरू हुन्छन् गिदीविहीन च्यातिने भुइँ-पुल जोड्दैनन् सर्पहरू

~जयन्ता पोखरेल~ चर्चाको चौतारीमा खुम्चितरहन्छे लाजवन्ती झै डम्बरी शर्मका कुनाकुनी खोतल्ने ऊ नै हुनुपर्छ रात जोतेर एकाविहानै खबरको आगो जोर्ने रंगको सेतो सर्जरीमा कालो मसी चोबेर