Tag Archives: गोपाल पौड्याल ‘अकिन्चन’ – Gopal Poudel ‘Akinchan’

कविता : उमङ्ग

~गोपाल पौड्याल ‘अकिन्चन’~ रातासारी हरिया पोते हातभरी चुरा छन् पोख चेली तीजको दिन जति मनमा पिडा छन् आफ्नै चाड आफ्नै संस्कार दिल खोलेर हासी देऔ आफ्नै भाका आफ्नै ताल छम छम नाचिदेउ जति सक्छौ सजाउ आज पहिरन र श्रिगार नदेखाउनु … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment