Tag Archives: गोविन्द वर्तमान – Gobinda Bartaman

Translated Poem : DIsplacement

~Govinda Bartaman~ Translation : Manjushree Thapa Melancholy marches like policemen Peals of silence resonate in the obscene remoteness Words take ill Letters nod off on sheets of paper The snow-peaks, mountains and valleys mind over the harvests of the dead

Posted in Translated Poem | Tagged , | Leave a comment

कविता : एक युवतीको प्राप्ति

~गोविन्द वर्तमान~ सँगसँगै फेला परेका छन् नयाँ पुस्तक र नयाँ प्रेमी म दुवैसँग अनुरक्त छु। पुस्तकहरूको संसारमा करोडौँ पुस्तकहरूमध्ये एक मैले फेला पारेको पुस्तक मेरो जीवनमा कति सहायक हुनेछ मूर्खताको वरिपरि रहेको मलाई अहँ, पटक्कै अनुमान छैन ।

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : अस्तित्व सोच

~गोविन्द वर्तमान~ मेरा क्रोधहरू सकिएपछि अन्यायमाथिका मेरा प्रतिक्रियाहरू सकिनेछन् अपराधहरूमाथि मेरो आक्रोश पुग्ने छैन त्यसबेला म स्वयं सकिनेछु म सकिएपछि घामका किरणहरूले बनाउने अर्बौँ छायाँहरूमध्ये घट्नेछ एउटा छायाँ उज्यालो संसारको एउटा चेत सकिनेछ

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : रेमिट्यान्सको कथा

~गोविन्द वर्तमान~ आमाको आँखामा खुसी किन अडिदैन ? साहुका केही हजारहरू तिरेर किन सकिदैन ? बालिग अनुभूतिको दोसाँधमा विभेदको वर्गीय किताब पढ्दै गर्दा एकदिन पँधेरीबाट झरिला सपनाहरू झर्दै गर्दा एकदिन सुकिलो मुस्कानले भन्यो–

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment