Tag Archives: घनश्याम प्याकुरेल – Ghanashyam Pyakurel

~घनश्याम प्याकुरेल~ हिडेको बाटो आखिर मोडिन्छ कतै। नचाहेरै धेरै कुरा छोडिन्छ कतै। चर्चा त भयो कृष्ण र राधाको तर मायाँ यता नाता अन्तै जोडिन्छ कतै।

~घनश्याम प्याकुरेल~ हिजो जे जे थियो त्यो आज छैन जस्तो बिहान त्यस्तो साँझ छैन। आज जे जे छ त्यो हिजो थिएन बुझ्नुपर्ने कुरा तर याद छैन।

~घनश्याम प्याकुरेल~ तिमी आउने आशा सबै मरिसक्यो सम्झ। मायाँ प्रेममा हूरि बतास परिसक्यो सम्झ ढकमक्क फुलेको मायाँको बगैंचा त्यो शिषिरमा झैँ फूलपात सबै झरिसक्यो सम्झ।

~घनश्याम प्याकुरेल~ कस्तो हुन्थ्यो होला जीवन सम्झना बुझेको भए? तिम्रो मेरो संसारको कल्पना बुझेको भए। च्यातिसक्यो होला नक्सा तिम्रो मेरो प्रेमघरको बन्थ्यो अलिसान महल भावना बुझेको भए।

~घनश्याम प्याकुरेल~ खुशीको बयान कहाँ गरेर सकिन्छ ? जब सोचेको र खोजेको सबै भेटिन्छ । समय एकनासले कहाँ चल्छ र खै ? हिजो फ्याँकेको ढुङ्गा आज भगवान बन्छ।

~घनश्याम प्याकुरेल~ तस्वीर बनि आँखामाझ बस्नेहरु तिनै हुन्। मायाँको गाँठो बलियोसँग कस्नेहरु तिनै हुन्। जिन्दगीभर हाँसेर बिताउँनु पर्छ भन्थ्यो जस्ले आँसु नै बनेर आँखाबाट खस्नेहरू तिनै हुन्।