Tag Archives: दुर्गा कार्की – Durga Karki

~दुर्गा कार्की~ झरी पछी उदाएको इन्द्रेणी पो हो कि ? पुर्णिमाको जून हो कि, औँसीको जुनाकिरी ? हुन्न हुन्न भन्ने कुरा, गरुँ गरुँ लाग्छ अडिन्न मन एकै ठाउँँ, जता पनि भाग्छ ।

~दुर्गा कार्की~ टाढाटाढाका धामीका अनेक जुक्ति फेल खाएपछि अन्त्यमा गाउँकै भवानी पण्डितले कात्तिकमा रुद्री लाइदिएपछि जन्मेको थियो रुद्रे।रुद्रे। रुद्रबहादुर थापा। मेरो एक्लो छोरो। हाम्रो एक्लो छोरो। “पू ष ण ठ हस्ता… चौथो पाउ भेट्यो… नक्षत्रबाट त ठबाट ठगबहादुर भने नि … Continue reading →

~दुर्गा कार्की~ कलेज छिरेको पहिलो दिन ऊसँग १६ वर्षीय जोस, जाँगर र उत्साह थियो। तेस्रो दिन थोरै घमण्ड पनि थपियो, कारण उसको ब्याचमा भएका थोरै नाइन्टी पर्सेन्टमध्येकी एक अनि उसको कक्षाकी एक्ली रहिछ ऊ। ऊ कम बोल्न रुचाउने, छिट्टै कसैसँग … Continue reading →

~दुर्गा कार्की~ ‘कलेज किन नआ’को राजकुमारी?’ मोबाइल अन गर्नेबित्तिकै मेसेज आयो। शिरदेखि पाउसम्म एउटा अनौठो कम्पन उत्पन्न भो। दोहोर्यापइ–तेहेर्याकइ पढेँ। मोबाइलको ब्याकलाइट निभ्नु र निशा कोठाभित्र पस्नु एकैचोटि भयो। धन्न, बचेँ म! ‘के भयो दिदी?’ ऊ मेरो छेवैमा आएर बसी। … Continue reading →