Tag Archives: डा वानीरा गिरी – Dr Banira Giri

नियात्रा : विस्मृतिमा वानिरा

~डा. रामदयाल राकेश~ भारतको साहित्य अकादमी दिल्लीले नेपालका लोकप्रिय उन्यासकार वानिरा गिरीको उपन्यास ‘कारागार’ को हिन्दी अनुवाद ‘कारा’ नामले प्रकाशित गरेर साह्रै सराहनीय काम गरेको छ । यसका अनुवादक हुनुहन्छ, प्रदीप विहारी । ‘कारागार’ उपन्यासका बारेमा मैले नेपालको कुनै दैनिक … Continue reading

Posted in नियात्रा | Tagged , | Leave a comment

कविता : सखा ! जून र घाम पनि हौ तिमी

~डा. वानीरा गिरि~ भन्नेहरू त कतिसम्म भन्छन्‌ भने- तिम्रो हृदयको नदेखिने पानामा सम्भवत: एउटा प्रणयी-अक्षर कोरिएको थियो रे ! कुन हौ त्यो अक्षर ? के हो त्यो अक्षर ? को हो त्यो अक्षर ? तिमी स्वयम्‌को खोज त होइन त्यो … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : तिमीले छोयौ चोखिएँ

~डा. वानीरा गिरी~ तिमीले छोयौ चोखिएँ यो चोखिनु – बाह्र वर्षो बाक्लो न्रि्रापछि ब्यूँझेर सुनकेशरी रानी शीतल, सुगन्धित सरोवरमा नुहाउनु हो अनुभूतिका असंख्य असंख्य असर्फीलाई मुटुको कन्तुरमा खुत्रुक खुत्रुक खसाल्नु हो

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : म एउटा च्यातिएको पोस्टर

~डा. वानीरा गिरी~ ए मान्छे! च्यातिएका वाक्यका टुक्राहरूका पटक-पटकमा बेग्लाबेग्लै अर्थ नलाऊ मैले आफ्नै कहानी बिर्सिसकेकी छु । अगेनाको छेउबाट मीनपचासको ढिकीमा

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment

कविता : चोट

~डा. वानीरा गिरी~ चोट तिम्रो परशुको सशक्त प्रथम प्रहार मैबाट सुरु गर दुइ आँखाका कुलाबाट यस्तरी बगेर रित्तिऊन् पानीका धारहरू आँखा खडेरी परून् मेरा हरिया बनून् खेत तिम्रा र पाकिरहून् चोटका बालीहरू र पाकिरहून् चोटका बालीहरू तिमी र म मितेरी … Continue reading

Posted in कविता | Tagged | Leave a comment